A correcta estiba e suxeición da carga son aspectos fundamentais no transporte de mercadorías por estrada, especialmente no contexto europeo, onde a seguridade viaria é unha prioridade. Para cumprir coa normativa específica e garantir a seguridade nas estradas europeas, é fundamental comprender o marco legal que regula estas operacións tanto a nivel internacional como na Unión Europea (UE). Este artigo ofrece unha visión completa do marco legal que regula a estiba e suxeición da carga, con especial atención á normativa europea EUMOS e ás normas técnicas que establecen estándares precisos para a suxeición da carga e a calidade dos dispositivos utilizados. Descubrirás como o cumprimento desta normativa é fundamental para garantir o transporte seguro de mercadorías en toda Europa.
Normativa internacional e europea: EUMOS e máis aló
O marco legal que regula a estiba e suxeición da carga en Europa é multifacético e abrangue tanto a normativa internacional como a normativa local. Na UE, as recentes normativas europeas EUMOS 40674:2021 e EUMOS 40607:2020 están deseñadas para harmonizar a responsabilidade de asegurar a carga. Ademais, o Convenio CMR establece normas fundamentais para o transporte de mercadorías por estrada a nivel internacional. Para garantir a calidade e seguridade da carga e dos dispositivos utilizados no transporte, as normas técnicas, como EN 12195, EN 12640 e EUMOS 40511, xogan un papel fundamental na prevención de accidentes de tráfico.
É importante destacar que, ademais da normativa europea EUMOS e das normas técnicas mencionadas, existen outras normativas máis específicas e restritivas que se aplican a nivel local, rexional, nacional ou internacional dentro da UE.
Exemplos de normativa local: Alemaña e España
Un exemplo destacado é a norma alemá VDI 2700, que establece pautas e requisitos específicos para asegurar cargas en vehículos comerciais cunha masa total de ata 7,5 toneladas. Esta norma considérase máis estrita que as normas xerais e aplícase en Alemaña e nalgúns outros países da UE.
Ademais, existen categorías de vehículos comerciais que non están reguladas pola Directiva 2014/47/UE. Un exemplo son os vehículos comerciais de menos de 3,5 toneladas de masa máxima autorizada utilizados en servizos de paquetería e grupaxe/LCL. Aínda que a directiva non as inclúe no seu ámbito de aplicación, os Estados membros da UE teñen a facultade de sometelas a inspeccións técnicas viarias, como é o caso de España, onde o Real decreto 563/2017 establece controis e inspeccións técnicas dos vehículos comerciais lixeiros. vehículos da categoría N1 que pesen menos de 3,5 toneladas, aínda que estivesen matriculados noutros Estados membros da UE.
Normativa alternativa e recoñecida internacionalmente
En ausencia de normas técnicas específicas ou públicas, poderán aplicarse outras normas. Por exemplo, para vehículos cunha masa máxima autorizada de ata 3,5 toneladas, pódense utilizar normas como a ISO 27956:2009, que establece requisitos e métodos de proba para asegurar a carga nas furgonetas de reparto. Ademais, a Guía de restrición de carga de vehículos comerciais lixeiros da Comisión Nacional de Transporte de Australia (NTC) é amplamente recoñecida e aplicable noutras rexións.
A importancia de coñecer a normativa local
Ademais da normativa europea e das normas técnicas específicas, é fundamental coñecer as normativas locais, nacionais ou específicas do país e telas en conta segundo as características dos vehículos e as operacións de transporte. Isto garantirá o cumprimento adecuado da normativa e, o máis importante, a seguridade da carga durante o transporte por toda a Unión Europea.
O coñecemento e a adhesión ao marco legal de estiba e suxeición da carga é fundamental para garantir a seguridade no transporte de mercadorías por estrada en Europa. O cumprimento da normativa europea e a comprensión da normativa local son pasos cruciais nesta dirección.
